Leningrad NOVATOR
Sonata (Соната) 201
1972-1975
Leningrad (Petersburg), ZSRR
Radio przenośne
Radio zasilane było 2 bateriami, co w raz z niewielkimi rozmiarami sprawiało, że można było je zabrać wszędzie, poza tym radio działało jak każde inne, czyli odbierało audycje radiowe wysyłane przez stacje nadawcze jako fale radiowe zmodulowane sygnałem akustycznym. Zadaniem odbiornika jest zamiana informacji zawartej w falach radiowych na napięcie elektryczne, a następnie na dźwięk.
Jego podstawowymi elementami są: detektor, wzmacniacz małej, dużej i pośredniej częstotliwości, mieszacz z heterodyną oraz ogranicznik. Umieszczona w urządzeniu antena pobiera fale radiowe o wysokiej częstotliwości. Są one strojone, a następnie sygnał połączony jest do wejścia mieszacza i lokalnego generatora. Przy wyjściu z mieszacza ujednolicana jest częstotliwość pośrednia, a następnie wzmacniana i przesyłana przez detektor. Dokonuje on jej zmiany na falę akustyczną o niskiej częstotliwości. W tym momencie należy jeszcze tylko poprawić czułość odbiornika radiowego – sygnał akustyczny przechodzi przez wzmacniacz częstości. Na samym końcu znajduje się przetwornik elektroakustyczny. Zazwyczaj jest to głośnik lub słuchawki, których zadaniem jest przemienianie elektrycznego sygnału akustycznego na dźwięki słyszalne dla człowieka.