Telekom RWT Bartek

Informacje ogólne

Producent

Telekom RWT

Model

Aster-72

Rok produkcji

1983

Miejsce produkcji

Radom, Polska

Typ

Telefon stacjonarny

Sposób działania

Tarcza numerowa wytwarza sygnały wybiórcze, słuchawka (lub głośnik) przetwarza sygnały elektryczne na dźwięki, mikrofon zamienia dźwięki na sygnały elektryczne, a przetwornik akustyczny lub optyczny przywołuje abonenta (pełni rolę dzwonka).

Schemat budowy

Dane techniczne

Nowatorski design, dostosowany do użytkowania zarówno jako telefon biurkowy i ścienny. W tym celu tarcza numerowa lub klawiatura mogły być obrócone o 180° bez zdejmowania obudowy. Do montażu na ścianie dołączany był specjalny wspornik, który posiadał też uchwyt do zawieszenia słuchawki. Unikatowym wzorem cechowała się również tarcza, takiego rozwiązania nie widzieliśmy w żadnym innym telefonie na świecie. Kolejną innowacją jest zastosowanie przełącznika obwodów w postaci mikrostyku.

Chociaż aparat był w masowej produkcji dopiero od połowy lat 80., prace projektowe trwały już w 1977 r. Wówczas rozpoczęto zgłaszanie patentów dotyczących tego modelu, których przedmiotem były: regulator głośności dzwonka – plastikowa przesłona, układ mocowania tarczy numerowej, wreszcie najważniejsze – design całości obudowy w roku 1979 oraz – dopiero w roku 1985 – klawiatura wybiercza.

Istniały różne wersje w zależności od:

• zastosowanego dzwonka: mechaniczny (miniaturowy) lub elektroniczny
• układu wybierczego: tarcza numerowa lub klawiatura (tylko impulsowa)

Dzwonek elektroniczny był prostym układem analogowym na tranzystorze, transformatorku oraz wkładce słuchawkowej W-66, identycznej jak w mikrotelefonie, jednak zamontowanej w podstawie. Regulacja głośności realizowana plastikową przesłoną. Czerwona dioda LED sygnalizuje dzwonienie (Unitra CEMI CQYP-40, była też krótka seria z diodą z zieloną). Natomiast wersja z dzwonkiem mechanicznym nie posiadała diody. Sam dzwonek był zminiaturyzowany w porównaniu do typowego.

Klawiatura wybiercza występowała w zasadzie tylko impulsowa, choć instrukcja obsługi wspomina o wersji tonowej. Takiej jednak nie zaobserwowano – być może nigdy nie weszła do produkcji, a istniejące wcześniej klawiatury tonowe do Tulipana były zbyt dużych rozmiarów. Układ wybierczy znajdował się na klawiaturze (oprócz wersji 324), a konstrukcja aparatów z klawiaturą była identyczna z tymi na tarczę. W ostatnich latach produkcji przeprojektowano płytę główną, na której znalazł się scalony układ wybierczy, a sama klawiatura pozbawiona została własnej elektroniki. Jednak wersja 324 występowała tylko z dzwonkiem mechanicznym.

Ostatnie egzemplarze Bratków posiadały już nowocześniejszy mikrofon dynamiczny np. CBE-76 wraz z odpowiednią płytką wzmacniacza oraz głośniczek W-83. Nadawany dźwięk był znacznie wyraźniejszy a konstrukcja trwalsza (mikrofony węglowe z czasem ulegają degradacji). Zastosowanie mikrofonu dynamicznego było dość niecodzienne, większosć konstrukcji dalekowschodnich posiadało mikrofon elektretowy i wzmacniacz na tranzystorach FET.
* Wymiary: 22 × 10 × 10 cm * Waga: 0,8 kg