Unitra Fonica
ZM-10
1970
Łódź, Polska
Gramofon
Igła, umieszczona w rowku płyty, wprawiana jest w ruch przez nierównomierności rowka w obracającej się płycie. Drgania te przenoszone są na wkładkę gramofonową, do której igła jest przymocowana. Kształt tych nierównomierności jest taki, że drgania igły odtwarzają sygnał akustyczny zapisany na płycie podczas jej nagrywania. W najstarszych gramofonach igła była stalowa, później zaczęto stosować igły szlifowane z szafiru. Elektryczny sygnał wytworzony przez wkładkę gramofonową powinien zostać jak najkrótszą drogą doprowadzony z gramofonu na odpowiednie dla danego rodzaju wkładki wejście przedwzmacniacza. Przewody łączące wkładkę gramofonu z przedwzmacniaczem powinny charakteryzować się najlepszą jakością ze względu na wysoką impedancję oraz niskie poziomy sygnału wkładki.
Fonoset ZM-10 – zestaw elektroakustyczny. Jest to połączenie mechanizmu gramofonu WG-400 Mister Hit, produkowanego na licencji firmy Telefunken, monofonicznego wzmacniacza tranzystorowego oraz 3-zakresowego odbiornika radiowego (D, S, U). Obudowa zestawu jest wykonana z tworzyw sztucznych, zaś głośnik szerokopasmowy umieszczony jest na pokrywie urządzenia. Zestaw wyposażony fabrycznie w wkładkę krystaliczną UF-50 produkowaną przez Fonicę. Dodatkowo posiadał również gniazdo magnetofonowe, służące do przegrywania sygnału z płyt winylowych na taśmę magnetyczną.